Heel eerlijk? Het feit dat ik op kamers wilde naar Groningen vond ik als 18-jarige belangrijker dan de studie die ik zou volgen. Samen met een vriendin van de middelbare school ben ik rechten gaan studeren en dat was (gelukkig) direct een schot in de roos!

Tijdens mijn opleiding begon het al snel te kriebelen, in die zin dat ik uit de boeken wilde en het werk in de praktijk wilde meemaken. Ik heb stage gelopen op een klein kantoor, middelgroot kantoor en een groot kantoor. Dat middelgrote kantoor was Brusse & Masselink en ook dat was direct een schot in de roos. Ik wilde advocaat worden. Waarom? Geen dag is hetzelfde, we gaan van hollen naar stilstaan, van zakelijk naar emotie en we weten ’s ochtends absoluut niet wat de dag brengt.

Ik houd ervan dat je binnen de advocatuur je mannetje moet staan, zowel bij de behandeling van dossiers als daarbuiten, in het contact met klanten, wederpartijen en (potentiële)relaties. Aan uitdaging geen gebrek.