Slapend dienstverband. Mag het of niet?

De rechtbank Limburg heeft zogenaamde prejudiciële vragen heeft gesteld aan de Hoge Raad met betrekking tot het slapend dienstverband. Maanden daarna geeft de Hoge Raad geeft hierover duidelijkheid.

Een van de vragen was of, en zo ja, onder welke omstandigheden een werkgever dient in te stemmen met het voorstel van een langdurig arbeidsongeschikte werknemer om tot beëindiging van het slapend dienstverband over te gaan. Een andere vraag was of daarbij dan eveneens een transitievergoeding betaald moest worden aan de desbetreffende werknemer.

Voorafgaand aan het oordeel van de Hoge Raad wordt door de advocaat-generaal een advies geschreven. De advocaat-generaal heeft in zijn advies voornoemde vragen als volgt beantwoord. De werkgever dient in het kader van goed werkgeverschap mee te werken aan het beëindigen van het slapend dienstverband. Dit onder toekenning van een transitievergoeding. Daarbij dient de werkgever in acht te nemen dat wettelijk is geregeld dat het UWV de werkgever compenseert voor betaling van de transitievergoeding aan langdurige arbeidsongeschikte werknemers. Het verweer van de werkgever dat dit hoge kosten met zich mee brengt, gaat derhalve niet op.

De Hoge Raad heeft het advies van de advocaat-generaal gevolgd. De Hoge Raad heeft geoordeeld dat op grond van het goed werkgeverschap ex artikel 7:611 BW de werkgever de werknemer niet in een slapend dienstverband mag houden om zodoende de transitievergoeding te kunnen ontlopen.

Dit betekent dat, als een arbeidsongeschikte werknemer het slapend dienstverband wenst te beëindigen onder vergoeding van de wettelijke transitievergoeding, de werkgever hieraan dient mee te werken. Dit tenzij er gerechtvaardigde belangen zijn om de werknemer in dienst te houden, zoals in het geval van uitzicht op re-integratie.

Wil je meer informatie over slapende dienstverbanden, transitievergoedingen of andere onderwerpen op het gebied van arbeidsrecht? Neem dan contact met ons op.

 “Laatste update d.d. 12 april 2021”